مردم غور و انتخابات
داشتن حق رأی از جمله حقوق مدنی تمام شهروندان محسوب می گردد که در قانون اساسی افغانستان تسجیل گردیده است. و دولت مکلف است زمینه دسترسی تمام اتباع کشور را به مراکز اخذ رای جهت انتخاب رئیس جمهور، اعضای شورای ملی، اعضای شورای ولایتی و سایر بخش های که مطابق قانون از طریق انتخابات تعین میگردند فراهم نماید. البته نحوه انتخاب و استعمال رای به کاندید دلخواه در شرایط مناسب بدون از ارعاب ، تشویش و تهدید همانگونه که در قانون اساسی و قانون انتخابات و قانون مدنی افغانستان تعریف گردیده است. به گونه مستقیم، سری و آزاد باشد که نیازی به تطویل کلام درین فصل و باب احساس نمی شود. اما در حقیقت در تمام ولایات کشور به استثنای برخی مراکز، مقوله انتخابات چیزی بیشتر از یک درامهء مضحکه جهت اغفال مردم و به کرسی نشانیدن صاحبان زر و زور و تزویر نیست؟؟!!
در ولسوالی ها و قریجات آرای مردم بعد از چندین مرحله خرید و فروش در سطوح مختلیف بالاخره در محور قوم، منطقه و حزب میچرخد و بدن اذن و اطلاع دارندگان حقیقی رای، برای افرادی که مورد نظر خان و قوماندان است اختصاص داده میشود و نام آنرا میگذارند انتخابات آزاد به شیوه دیمو کراتیک و پسندیده ؟؟؟
در ولایت غور شاید بدترین نوع انتخابات باشد، زیرا عمده ترین اختلافات قومی و سمتی و حزبی زایده انتخابات نامیمون و نا مبارکی میباشد پیامدهای نحس آن در خاطره زنده است ؛ اختلافاتی که کمر غوریها را بیشتر از پیش شکست و آنها را وادار ساخت تا طوری انفرادی، خانوادگی و حتی کلتوی به پیش هر کس و ناکس خم شوند، در وازه های بیشماری را دق الباب نمایند، ذلت و حقارت را قبول نمایند، برای خودی ها فحش و نا سزاگویی کنند و برای بیگانگان تملق و چاپلوسی نمایند!! و در نتیجه اختلافات و دشمنی ها بحدی گسترده و دامنه دار گردد که اکنون در اعماق تمام خانواده های غوری در تمام سطوح ریشه دوانیده و روز از روز این غده سرطانی قویتر و مقاومت مردم فقیر و بی بضاعت غور ضعیفتر می شود. پس در مجموع میتوان گفت که یگانه چیزی که در طی این سه دوره انتخابات نصیب مردم غور شده همانا دشمنی و کینه و بغاوت است و بس!!
اگر در انتخابات گذشته دقت بیشتر صورت گیرد بخوبی در میابیم که حتی سیاسیون غوری هم با وصف همه معاملات و تن فروشی ها کمترین بهره را از مزایای این شیوه زندگی اجتماعی حتی از بخش مادی آن نصیب شدند....
ادامه دارد....