هر گفته ای که از دل پاکی بَــدَر بود

بر قــلب هـــــای روشن مردم اثر بود

آنکس که گفته ا ش به عمل همنـــوا نبود

کی بر قلــوب خلـــق زمین کارگـــــربود  ؟

آن را که دین وعقل وشرافت همــــی بـُوَد

کَـَی  بی غرض زا َمر همه خیر وشر بود؟

کی می توان شمرد کسی را به عقل وهوش

از آنچـــــه بر بشر گــــــذرد بی خـــبر بود؟

بر کشوریکه لانه ای اغیـــار شد  در آن

مردم زشّرو فتنــــه ای شـــان دربدر بود

هر کس کـه بارا َمر، اجانب کشـــد بدوش

همچون ستوربی اراده ویا بد گـُهـــر بود

تاچند وصف زلف و و خال لب وحسن ماه رخ

صــد ها هزار بیت وغــــزل ســـر به سر بود ؟

تا چند بر شراب وساقی  ومیخانه  وطرب

بر  نوش ورقص ومستی وشهوت نظر بود؟  

 تا کی زتیـغ ابرو ومـــــژگان تیر تیز  

حرف از خمار ومستی چشمان سر بود؟  

تا چند سخن زمستی وعشق وجنون عقل

دیوان هاازین  فسانه پُر وآن خبر بود ؟

تا کی ز فکر وهوش وتعقل گریز کرد

با نام آنکه  عقل وخـرد درد سر بود ؟

تا کی به آستـــان  صنم این تن شریف

شرمنده رخ ، خمیده قد ، افگنده ســــربود؟

دربندگی به غیر  واطــــــاعت به اجنبی

احــــوال و سر نوشت  تو از بد بتر بود !

تا  کی  طریق زاهد وصوفی و شیخ وپیر

 اندر حصــــار  سبــحه وبند  ســــحربود ؟  

تا کی زاجتماع و مسئــلـه ای خیر وشّرآن   

شد بی غرض بر اینکه سیاست شرر بود؟

ای با هنر پیــــام  هنر  را  هنــــر بدان !

کو از برای  خیـــــر وصـــلاح  بشر بود

آنرا هنر مدان که فلسفه اش برهنربنا است

یادر هـــــــوای شهوت ویا  سیم وزر بود

بر دیدگان اهل دل و عقل وهوش ودین

هرکس  زبند غیر، رَهَــــــد نامــوَر بود

آزاده آن کسیست که در عرصۀ زمین

از بندگی به غیر خـــدا ، او بَــدَر بود

بر ضد ظلم وجور وتجاوز به دیگران

سرباز نامدار سنـــگر وتیر وسپر بود

هر با هنر که در هنر ِ  او ُبوَد پیـــــام

بیشک « عزیز»  بوده واو تاج سر بود

محمد عزیز( عزیزی)