حوادث کشور پس از سال 2005 به آهسته گی در جهتی به حرکت است که ما را ناگزیر نمود تا این نامه را بنگاریم. اینکه شما چه کار های خوب ویا زشتی کردید، آنرا به تاریخ واگذارمی کنیم، اما حالا وضعیت به صورت جدی روبه وخامت می گراید و قتل های زنجیره یی که از آقای شهید کاظمی شروع شد و حالا به فرمانده مطلب بیگ شهید رسید ودراین راستا استاد ربانی رهبر جمعیت اسلامی نیز قربانی سیاست های نابخردانه گردید، شاهد این مدعاست.

به شهادت رسیدن همۀ این ها هیچ تغییری را در عملکرد و دید گاه شما نسبت به وضع جاری به وجود نیاورد که مایۀ نگرانی جدی احاد جامعه شده است.

اين روزهاهر دهنی که باز میشود دم از مذاکره و مصالحه می زند، چه با شرط و شرایط وچه هم بدون قید وشرط ؛ در حالیکه آی اس آی تا همۀ تان را به قتل نرساند آرام نخواهد بود. حالا مرگ شما شاید یک امر شخصی باشد و شما شاید آمادۀ دفاع از خود می شوید یانه، اما این سلسله قتل ها بالاخره ملت را به صورت مجموعی قربانی می کند وکیان افغانستان را از میان بر می اندازد .

حضورمارشال فهیم واستاد خلیلی در حکومت جز اینکه بر توطئه ها صحه گذاشته شود سودی را در پی نداشته وحضور چند وزیر که فقط به فکر زراندوزی اند جلو سقوط کشور را به دامان پاکستان و القاعده نمی گیرد و روز تا روز خطر اضمحلال کشور نزدیک تر می گردد.

آنهایی که دم از دموکراسی و آزادی می زنند باید متوجه باشند که رسیدن به هدف، قربانی می خواهد نه رسیدن به کرسی های قدرت پوشالی. ایجاد ائتلاف های سیاسی باید به منظور آماده گی رزمی در برابر طالبان متحجروتروریستان باشد نه برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 که مشخص نیست تا آن زمان دشمنان ملت برای مردم چه آشی را خواهند پخت.

به اصطلاح روشنفکران نیز باید بدانند که امریکا ویا سایر کشورهای کمک کننده، ضمانت مادام العمر حمایت از سیستم نارکارآ و گروه بیکاره قدرت در کشور ما را نکرده اند که هزینه بگذارند و از رئیس جمهوری حمایت کنند که آنها را با وجود صرف مبالغ هنگفت پول در ده سال گذشته، دشمن می خواند.

حالا ابتکار ازدست تیم تمامیت طلب گذشته و این تیم نه توان مقابله با دشمن را دارد ونه هم انگیزه جنگیدن با "برادران آقای کرزی" را، لذا دیر یا زود این کشور باردیگر در دست امارت طالبانی قرار خواهد گرفت که مردم رابه شیوه قرون وسطایی زیر نام دین به برده گی خواهند کشید.

تاریخ شاهد خواهد بود که شما بزرگان را هیچ گاه نسل های آینده نخواهد بخشید. حالا صدای طبل جنگ به گوش می رسد؛ اما فردا تفنگداران طالب دروازه های همۀ تان را دق الباب خواهند کرد ،اگر فرار کنید چقدر بی آزرم و بی همت خواهید بود که ناموس وطن را تسلیم جانی ترین افراد نموده وخود در قصرهای تان در سایر کشور ها پناه گزین شوید واگر بخواهید مقاومت کنید دیگر دیر خواهد بود و پیش چشم زنان وکودکان خود تان و یا هموطنان تان ذلیل شده وکشته خواهید شد.

به ظاهردموکرات ها هم حال بهتر از شما را نخواهند داشت. آنها را در مراکز شهر به عنوان مرتد وکافر با بدترین شکل اعدام خواهندکرد و با چنان ذلتی کشته خواهند شد که حتا فرزندان شان هم از گرفتن نام آنها به عنوان پدر شرمسار خواهند شد؛ مگر این که یک بار دیگر مانند گذشته،با بی غیرتی تمام بروند و در کشور های غربی حاضر به سگ شویی شوند.

اکنون، فرصت بحث جنگ سالاری و سیکولاربودن گذشته است که هر کدام خود را صادق بدانند. دیگر فرصت تغییر سیستم از مجرای قانون اساسی کشور هم سپری شده است. دیگر زمان مبارزات سیاسی مدنی هم طی شده است وفقط زمان اعلام قاطع برای جنگیدن بادشمنان مردم افغانستان طالبان وهر گروهی که می خواهد روند موجود را متوقف و آزادی مردم کشورمان را سلب کند، رسیده است.

اکنون افغانستان نیاز به یک خیزش مردمی قانونمند دارد تا طالبان وایادی آنها را از صحنه بزداید و مردم را ازشر تروریزم نجات بخشد؛ اما وجیبه ایجاد این تحرک ، اکنون بدوش شماست .

بازهم ابراء ذمه میداریم که اگر شما این شهامت را نداشته باشید وبرسررهبری موهوم به جان هم بیفتید بالاخره مردم، رهبران اصلی شانرا تشخیص خواهند داد و به مبارزه خواهند پرداخت؛ اما پس از دادن قربانی های بیشمار و تحمل سالهای دشوار اختناق ، استبداد و استثمار که آن زمان مسؤول قربانی های مردم مظلوم< شما رهبران سیاسی خواهید بود.

مردم پس از پیروزی که شاید سالها دوام نماید مقبره های تانرا مانند مقبره تعداد دیگری از رهبران سیاسی گذشته آتش خواهند زد و از فرزندان تان به نام فرزندان بی غیرتان تاریخ یاد خواهد شد.

واگر این جنگ منجر به تجزیه کشور شود آنگاه نیز شما به عنوان خائنین ملی که عدم تحرک تان سبب انقسام کشور شده وخانه مشترک مان تقسیم ویا زیر سلطه ایران و پاکستان و ازبیکستان قرار گرفته محاکمه شده ورو سیاهی ابدی و ننگ جاویدان تاریخ را نصیب خواهید شد. وقتی فرزندان کشور ، تاریخ افغانستان را مطالعه کنند برشما نفرین خواهند فرستاد.

پاره اي ازاين سخنان به تکرار وحضوري به شما گفته شده است و حـالا آخرین درخواست مان این است که ازخواب گران برخیزید و چارۀ کاررا بیاندیشید ورنه همه جورو ظلم در کمین مردم مظلوم ما هست واین شما هستید که در حال حاضر می توانید کاری را انجام دهید؛اما فردا بسیار دیر خواهد بود.

ما این نامه را علاوه از این که منتشر می سازیم،سعی می کنیم مستقیماً به دست همۀ تان برسد تا دین تاریخی خویش را اداء نموده باشیم و فردا،آنگاه که دردادگاه مردم محاکمه می شدید ما در فهرست شما قرار نگیریم و آینده گان بدانند که افرادی هم بودند که به شما اذعان می کردند؛ اما گوش های شما توان شنوایی حقیقت را نداشته است و چشمان تان حقیقت را نمی دید.

این را هم بدانید که اگر به همین گونه، با بی اعتنایی، خود خواهی و عقده مندی نسبت به یکدیگر ادامه بدهید، بسیار زود نوبت شما هم خواهد رسید؛ اما کسی بر سر جنازۀ تان گریه نخواهد کرد.

چه کسی تصور می کرد که آن همه رهبران ما به این ساده گی شهید شوند. آیا هیچ کدام از شما ها تصور می کردید که استاد ربانی را با همین ساده گی شهید می کنند؟ یقیناً این تصور را نداشتید و حالا درمورد خود هم شاید این تصور را ندارید؛ اما بسیار روشن است که اگر نجنبید، به زودی نوبت تان می رسد و خیل محافظان و دیوار های کانکریتی و موتر های ضد گلوله به درد تان نخواهد خورد.

و ما علینا الا البلاغ آنهایی که اين نامه عنواني شان تحرير يافته به چند دسته تقسيم مي شوند: تصميم گيرنده گان وقدرتمندان،آنهایی که از جبر روزگار، گوشه انزوا گزيده اند وآنهايي که درميان این دوگروه روزگذران مي کنند.

استادعبدالرب رسول سیاف، ملا تاج محمد،حاجی شیر علم، امیراسماعیل خان،جنـرال ظاهر عظیمی،سید نصیر علوی،علم خان آزادی، عطا محمد نور، قوماندان صادق،جنـرال سيد وثیق الله،قوماندان سید کامل، محمد اسحق رهگذر،علي محمد وفایی، احمد خان سمنگاني، گل محمد پهلوان، جنـرال ملک، جنـرال دوستم، فیض الله ذکی،مجید روزي،همایون فوزی،داکتر سعادت بیگ،سارنوال عبدالاحد دهزاد،خـال مرزا صبوری،نورالله سادات،عالم ساعی،آصف دلاور،جنـرال بابه جان،قوماندان نجیم خـان،قوماندان گل حیدر، قوماندان عظیم،

قوماندان گدامحمد خالد،صالح محمد ریگستاني، جنـرال عتيق الله بريـالي، انجينیر محمد عارف سروري،امان الله گذر،سارنوال محمود دقیق، صوفی محمد سعید شتل،خواجه نبی،جان احمد،جنـرال دین محمد جرأت،فرید شفق، قوماندان قيس قرباغي، مارشال محمد قسيم فهیم،قوماندان شاه حاجی،انور خان قره باغ،خواجه رحمت،عبدالبصیر سالنگی، محمد ایوب سالنگی، فضل الدین عیار،قوماندان نورحبیب،فضل احمد عظیمی، داکتر حقبين،مولوي غلام ايشان، استاد مالک خان،احمد ضیا مسعود، استاد نجيب فهيم، قوماندان غلام محمد، حاجي صفي قره باغي، جنـرال عبدالولي، احمد ولی مسعود، محمد یونس قانونی،داکتر عبدالله عبدالله،بسم الله محمدی،امرالله صالح، قاری محب الله،صوفی رزاق،خواجه صفی،گل پاچا،جنـرال عارف، حاجی الماس،حاجی بری،حاجی داوود کلکان، پهلوان هاشم،سید عبدالله استالفی،صوفی شریف،پهلوان معروف،آمر دوست محمد،زلمی طوفان، جنـرال آغا گل،ملا عزت الله عاطف،سید اسحق،محمد خواجه حسن، سید منصورفرزه يي،جنـرال رستمی،جنـرال راغب،عزیز مجروح،جنـرال محمد رازق،جنـرال قلندر بیگ،جنـرال محمد شریف،جمیل تتمدره،سيد اقبـال،آغاجان سنجنی،عبدالهادی صافی،آغای خانقاه،جنـرال حلیم،جنـرال دوران، جنـرال امیر جان،جنـرال عبدالاحد،ارباب جمیل فرنگ،جنـرال جلال غنی،سارنوال حسین،

معلم فقیر احمد،میرزا رحیم،داکتر تاج محمد،جنـرال عزيز غيرت،جنـرال کبار،جنـرال محمد اسحق قوماندان مومن،مولانا قربان فرید،نصیر احمد ضیایی،قوماندان رجب خان،قوماندان ملا صبور،قسیم جنگل باغ،امان الله سالنگی، محمد یحیی سالنگی،ولسوال کبیر،مولوی محمد ظریف،حاجی رحیم سانچارک،سید آقا حسین سانچارکی،حسن فهیمی،جنـرال ذوالفقار،داکتر محمد ابراهیم تيوره،غلام یحیی چارسده،احمد خان درۀ مرغاب،عادلی بلخی،حاجی محمد محقق،سيد حسن صفايي، کریم خلیلی، محمد اکبری،سیدحسین انوری،سیدعلي کاظمی،قربان علي عرفانی،باز محمد جوهری،جنـرال مراد علی،سيد اعلی رحمتی،جنـرال خلیل اندرابی، جنـرال کبیر اندرابی،جنـرال مصطفی، جـلال باجگاه،قوماندان رسول،قوماندان شکور،آمر مير علم کندز،قوماندان کفتر،حاجی سنگی محمد،مولوی ضیا الحق،قوماندان شاه عالم خوست،سید منصور نادری، سید جعفر نادری،سید حسام الدین،عزیزالرحمن گدامدار،عزیز بلال،جنـرال اکرم،پیر محمد،پیرام قل، سبحان قل، قاضی محمد کبیر مرزبان،مامور حسن،داکتر جنید،بشیرقانت،سید اکرام الدین،حاجی آغا گل،اکرم خان،سید احمد رویین،داکتر احمد مشاهد،جنـرال امام الدین،عبدالجبار تقوا،داکتر محی الدین مهدی، سید نبی،داکتر قدم شاه،جنـرال فيصل بيگ،سلطان محمد اورنگ،باز محمد احمدی،سمیع الله قطره،سلطان محمد عبادی،

صلاح الدین ربانی،بصیر بنگی،مولوی محمد نبی،محمد نور خواهاني،قوماندان سردار محمد،مخدوم فضل، عبدالولی نیازی،سید قدیر صیاد،دگروال نذیر محمد،بصیر خالد،سید امین طارق،محمد طویل،جنـرال محب الله،قوماندان دانشی،عبدالرووف ابراهیمی، آمر لطیف،فضل کریم ایماق، جنـرال داوود ابراهیمی،محمد انور جگدلک،ملا فضل،نعمت الله شهرانی،عبدالخالق قندهاری،مولوی نیک محمد، مولوی غلام محمد غريب،محمد عارف نورزی،آمرلالی،الله یار،کریم براهوی، سيد اسحق گيلاني، قاضی راز محمد دلیلی، حاجي حضرت علي،حمید الله توخی،نورالحق علومی،قوماندان عبدالرزاق،وحید الله سباوون، قاضی محمد امین وقاد،سید اشراق حسینی،حضرت صبغت الله مجددی.

در ده سال اخير صدها تن به خيل شهيدان اين کشور پيوسته اند از جمله؛ احمد شاه مسعود،قوماندان عبدالحق،حاجی عبدالله ،میرویس صادق، ..... خاکریزوال،سید مصطفی کاظمی و همراهان،داکتر عبدالله لغمان،خان محمد مجاهد،مولانا عبدالرحمن سید خیلی،جنـرال محمد داوود داوود،جنـرال ملا شاه جهان،قوماندان جان محمد خان، محمد هاسم وطنـوال، استاد برهان الدین ربانی،شیر محمد عرب،داکتر سید احمد فاریابی، حاجي مطلب بیگ و شمار ديگر.

جامعه روشنفکران ديني افغانستان