شنبه 22 جوزا 1389 خورشيدی برابر با 12 جون 2010 ميلادی
بدبین، احساساتی و دشمن تراش؛ نگاهی به سیاست های کرزی
8 صبح : در حالت قهر، کرزی، امرالله صالح، رییس
استخبارات خود را برکنار کرد. آیا در این دیوانگی ها حکمتی نهفته است؟
استعفای دو مقام امنیتی حکومت، حنیف اتمر و امرالله صالح، بسیاری از افغان ها را
با تعجب به این فکر وا داشته که در پس این حرکت کرزی چه مقصدی نهفته است. یکی از
دلایل ظاهرا روشن آن، این است که کرزی به سبب توانایی طالبان برای پرتاب راکت
بالای خیمه ی لوی جرگه، جايی که 1600 نماینده به منظور گفتگو با طالبان دور هم جمع
شده بودند، خشمگین بود. پس از این رویداد، کرزی اتمر و صالح را به ارگ جهت ادای
توضیحات فراخواند. ولی، سخنان این دو مقام او را قانع نکرد. بر اساس تمام روایت
ها، جلسه آن ها تنش آلود بود و همه با قهر یکدیگر را ترک کردند. پس از آن، امرالله
صالح، استعفای خود را از ریاست امنیت ملی در یک کنفرانس خبری اعلام داشت، و نيز
واضح كرد که استعفای او دلایل دیگر نیز دارد.
به تاریخ 7 جون، نامه ای از یک منبع معتبر در داخل حکومت افغانستان به دستم رسید
که تا حدی بر این ماجرای عجیب روشنی انداخته می تواند:
"می فهمم که برای تو باور کردنش سخت است، ولی، باور کن کرزی عقیده دارد که
ناتو برای ترساندن و اخطار دادن به او راکت ها را به تاریخ 2 جون بالای جرگه ی صلح
پرتاب کرده است. کرزی باور دارد زمانی که ناتو اطمینان یافت که اظهارات ضد غربی
مطرح نمی شود، پرتاب راکت را توقف داد. بعد اتمر و صالح را متهم کرد که با ناتو
علیه او تبانی و توطیه کرده اند.
امرالله این موضوع را رد کرده گفت که اگر آن ها چنین قصدی می داشتند، از راکت های
کهنه استقاده نمی شد. بعد خطاب به کرزی گفت که بیش از این نمی تواند برای او کار
كند. پس از آن رفت و در کنفرانس خبری استعفای خود را اعلام داشت و اتمر نیز یک
ساعت بعد دست به اقدام مشابه زد.
باید مسایلی را نیز در ذهن داشته باشی:
شرط دوم پاکستان {برای حکومت افغانستان}( شرط اول بسته شدن قونسلگری های هند در
افغانستان بود) برکناری امرالله صالح از ریاست امنیت ملی افغانستان بود.( کسی که
به عنوان یک فرد ضد پاکستانی شناخته می شود.) امرالله صالح، فردی بی نهایت کارامد
و هوشیار، به ویژه برای حکومت، بود.
در ریاست امنیت ملی، او به عنوان یک فرد منصف، با جذبه، صادق و سختکوش شناخته می
شد- کسی که قوم گرایی و سمت گرایی را بسیار بد می برد. همیشه در صف اول رهبری کردن
قرار داشت، و از این که عقیده خود را در انظارعامه و یا در خفا (با رییس جمهور)
مطرح كند، ابایی نداشت.
باور من این است از دست دادن امرالله صالح یک ضربه کلان بر تلاش ها در قسمت نه تنها
مبارزه با تروریسم، بلکه جرایمی چون دزدی و آدم ربایی و مبارزه با فساد نیز می
باشد. مساله امنیت یک چالش اساسی بر سر راه برگزاری کنفرانس کابل و انتخابات
پارلمانی به حساب می آید. حکومت با این چالش ها چگونه برخورد می كند؟"
از دست دادن اتمر و صالح بی شک در ماه های آینده احساس خواهد شد. اما چیزی که این
نامه برای ما نشان می دهد، انعکاس گوشه ای از رفتار معماگونه کرزی است.
در سال 2009، در روزنامه ی نیویارک تایمز، طي مقاله ای به نام"رمز و راز
کرزی" در مورد رییس جمهور و زندگی روزمره اش در ارگ نوشتم. این عنوان خود به
تنهایی گویا است. اگرچه کرزی شاید به دفتر به عنوان یک فرد باجذبه و سیاستمداري
توانا وارد شود، اما در این سال ها هرقدر که روز تا روز قوی می شود و رشد می کند،
به همان اندازه منزوی، بدبین و شکاک نسبت به ایالات متحده، بریتانیا و پاکستان نیز
می گردد. او وزیران خود را متهم به خیانت مي كند و در انظارعامه مورد سرزنش قرار
مي دهد. در این اواخر، چندین بار صالح را متهم کرد که علیه او دسیسه می سازد.
امرالله صالح متعلق به قوم تاجیک است، و فرد نزدیک به احمدشاه مسعود که در سپتامبر
2001 ترور شد. این ارتباط همواره کرزی را مرعوب کرده است، کسی که از 2005 به این
سو باورمند است هر کسی از جناح جبهه شمال بیرون از قدرت باشد، در پی سرنگونی او بر
می آید. در سال 2007 جاوید لودین، رییس دفتر، و حنیف اتمر، وزیر وقت معارف، را
متهم به توطیه چینی و دست نشاندگی از طرف بریتانیا كرد. آن دو از مقام خود استعفا
کردند، و کرزی نیز روز دیگر از این اظهارات خویش معذرت خواست، اما تیر از کمان خطا
خورده بود. جاوید لودین، به حیث سفیر در ناوری و بعد کانادا مقرر شد و اتمر و کرزی
نیز برای ماه ها با یکدیگر صحبت نکردند تا این که تحت فشارهای بسیار سنگین غرب، موافقت
کرد که او را به عنوان وزیر داخله در کابینه بیاورد.
بسیاری ها کرزی را متهم به دیوانگی، تندخویی و افکار توهمی می کنند؛ فردي که
احساساتی می شود و به خروش می آید. مانند آن زمانی که غرب را به پیوستن به طالبان
تهدید کرد. اما این را به یاد داشته باشیم که به دیوانگی زدن و احساساتی شدن برای
کرزی فایده ای نیز دارد. مهم ترین فایده اش این است که او این اعمال را انجام می
دهد، بدون این که مسوولیت عواقب کار را به دوش بگیرد.
همان گونه که امریکایی ها در تابستان آینده تصمیم به خروج از افغانستان گرفته اند،
کرزی نیز برای آینده ی خود برنامه ریزی می كند؛ آینده ای که به ناگزیر او را به
سوی روابط خوب با پاکستان و طالبان می کشاند.
مصالحه؛ از تلاش داکتر نجیب تا حامد کرزی
دويچه ويله : پس از اظهارات ریچارد هالبروک، نماینده خاص امریکا در مورد تعهد مالی 200 میلیون دالری جامعه جهانی برای پروسه مصالحه با طالبان، برخلاف امیدواریهای حکومت، تعدادی از تحلیلگران از نتیجه بخش نبودن آن، نگران اند.
حکومت افغانستان تلاش دارد در کنفرانس کابل که در بیستم جولای برگزار میشود، حمایت سیاسی و مالی جامعه جهانی را در مصالحه با طالبان به دست آورد. پیش از این نیز جامعه جهانی حمایتهای خود از این روند را اعلام داشته است.
تلاشها برای تشویق طالبان به برگشت به زندگی ملکی هفت سال پیش از طریق کمیسیونی به ریاست صبغت الله مجددی آغاز شد. مسوولان این کمیسیون معتقد اند که تعدادی از طالبان را از جنگ بازداشته و به زندگی عادی برگشتانده اند، اما در وضعیت کلی و جبههگیری طالبان خللی ایجاد نشده است.
روند مصالحه دولت افغانستان دو مرحله دارد که بخش مقدماتی آن، ادغام مجدد است و کوشش میشود با تضمینهای اقتصادی، نیروی جنگی و رده پایین طالبان از جنگ بازداشته شوند.
تلاش بیهوده؟
با این وجود، شماری از تحلیلگران مسایل سیاسی افغانستان به این نظر اند که این تلاش دولت و جامعه جهانی بیهوده خواهد بود، زیرا در میان مقامها و تحلیلگران افغان اتفاق نظر وجود دارد که نقطه محرکه طالبان، در بیرون از کشور است.
اجمل عالمزی تحلیلگر مسایل سیاسی افغانستان می گوید با وجود برگزاری جرگه مشورتی صلح، فرمان آزادی زندانیان طالبان و اختصاص میلیونها دالر برای تشویق طالبان به مذاکره، هنوز نشانهای که گویای حاضر شدن طالبان به مذاکره باشد، دیده نمیشود.
به گفته آقای عالمزی، در زمان ریاست جمهوری داکتر نجیب الله نیز تلاشهای مشابهی برای تشویق مجاهدین به مذاکره صورت گرفت اما عملا با شکست مواجه شد: "ما تا به حال هیچ گونه چراغ سبزی از سوی آنها (طالبان) ندیده ایم، آوازهها شنیده میشود که در فلان جای نشستند و سخن گفتند. تا به حال ما کدام ثبوت واضح به دست نداریم. من نمیتوانم بگویم که این (تلاشها) نتیجه بدهد، چون در وقت مجاهدین هم همین طور بود و تا آخرین رمق جنگیدند و کابل را هم به خون غلطاندند".
هرگاه حکومت با مشوقهای اقتصادی و ادغام مجدد بتواند نیروی جنگی طالبان را از رهبری این گروه جدا کند، میشود به موفقیت این برنامه امیدوار بود. اما، تصور نمیشود با این کار زمینه سربازگیری برای طالبان ازبین برود.
در همین حال، اختصاص 200 میلیون دالر به منظور حمایت از مصالحه با طالبان انتقادها در مورد "نامتوازن" بودن برنامههای دولت و جامعه جهانی را برانگیخته است.
پیش از این نیز بیشتر کمکهای جامعه جهانی به مناطقی جنگی اختصاص مییافت که بازده رضایتبخشی نداشت. همچنان استراتژی دولت افغانستان نیز طوری بوده که بیشتر پروژههای بازسازی و نوسازی به مناطق ناامن اختصاص داشته تا زمینههای شورشگری و نفوذ طالبان، کاهش یابد. اما این برنامه، نه تنها موفقیتی را به دنبال نداشت، بلکه انتقاد نهادهایی را که کمکهای بشری را ارایه میکنند نیز برانگیخت. دفتر نمایندگی ملل متحد در کابل قبلا گفته بود، نظامی شدن کمکها، باعث میشود اولویتها در نظر گرفته نشود.
بسم الله نادری، خبرنگار در کابل میگوید شورشیان با آتش زدن مکاتب و تخریب جادهها ثابت کرده اند که با هرنوع پروژهای که از سوی دولت و حامیان بینالمللی آن تطبیق شود، مخالف هستند: "شما فکر کنید، مثلا در قندهار سرک دوبار، سه بار جور میشود اما انفجار داده میشود. خیلی پول هنگفتی روی این مساله اختصاص داده میشود، اما در ولایات مرکزی سرک قیرریزی شده وجود ندارد و زمانی که سوال شود، میگویند در برنامه بعدی است یا این ولایت درجه سوم است. این گونه برخورد بسیار ناعادلانه و ناهماهنگ است که ادامه آن به نفع افغانستان نخواهد بود".
استعفای دو مقام امنیتی نخستین پیامد برنامه مصالحه آقای کرزی تعبیر گردید.
امرالله صالح، رییس مستعفی امنیت ملی پس از استعفایش گفته است مهمترین دلیل کناره گیری او از سمت ریاست امنیت ملی، اختلاف نظرش با آقای کرزی در مورد مذاکره با طالبان بوده است.
آقای صالح با توجه به موضعگیریای که در قبال طالبان و کشورهای همسایه داشت، مانعی در مصالحه با طالبان پنداشته میشد.
براساس اظهارات آقای صالح تلاشهای آقای کرزی برای مذاکره با طالبان، سر فرود آوردن در برابر خواستهای پاکستان است.
آقای نادری می گوید رییس جمهور کرزی در مسیر درستی در حرکت نیست و طالبان هیچگاه حاضر نخواهند شد تا در بدل پول و یا برکناری چند مقام بلند پایه حکومتی حاضر به مذاکره شوند:"متاسفانه تلاشهایی که برای بهدست آوردن دل طالبان از سوی آقای کرزی جریان دارد، یک میکانیزم خیلی اشتباه است. طالبان براساس پول به آقای کرزی تسلیم نمیشوند؛ براساس برکناری مثلا رییس امنیت ملی آنها به آقای کرزی تسلیم نمیشوند بلکه این خراب شدن اوضاع سیاسی افغانستان را به نمایش میگذارد که آنهایی که موفق بودند، میروند و براساس فرمانی که گفته میشود از بیرونیها است، واهمهای را بین مردم افغانستان در یک هفته به وجود آورده که آقای کرزی چرا دست به چنین اقدامی زد".
شما را از افغانستان می برم،نگران نباشید
دیوید کامرون در نخستین حضور در افغانستان وعده عقب نشینی را داد
افغانستان همه را به سمت خود می کشد. از باراک اوباما که در نیمه شبی بی خبر به کابل می رود و دیدار را به چند ساعت خلاصه می کند تا دیوید کامرون نخست وزیری بریتانیا که هنوز یک ماه از حضورش در خانه شماره ده نمی گذرد اما به افغانستان می رود تا به سربازان هموطن دلگرمی بدهد . خروج از افغانستان گویا تبدیل به حوزه رقابتی برای امریکایی ها و انگلیسی ها شده است . باراک اوباما پس از عراق برای خروج از افغانستان هم ضرب الاجل زمانی تعیین کرد . اکنون دیوید کامرون هم پا جای پای اوباما گذاشته است و خطاب به سربازان هموطن در این خصوص می گوید : نمی گذارم حتی یک روز بیشتر از آنچه مورد نیاز است در افغانستان بمانید. 10 هزار سرباز انگلیسی از سال آتی روند خروج خود از افغانستان را آغاز خواهند کرد.
بخشی
از برنامه سفر دیوید کامرون از بیم حمله طالبان به هلی کوپتر وی لغو شد. عناصر
اطلاعاتی نسبت به سوء قصد احتمالی علیه کامرون هشدار دادند. این هشدار باعث شد
کامرون سفر خود به شهزاد را لغو نماید. شهزاد یک پایگاه گشتی در قلمرو طالبان است.
پس از سفر کامرون نوبت به ازسرگیری ناآرامی ها در افغانستان رسید. در اثر برخورد
یک مینیبوس به یک بمب جادهای در جنوب افغانستان 9 غیرنظامی کشته و هشت تن دیگر
زخمی شدند. زلمای ایوبی، سخنگوی استان قندهار در این خصوص می گوید: این خودرو که
در حال عبور از یک بزرگراه در منطقه میبند قندهار بود با این بمب جادهای برخورد
کرد. 9 غیر نظامی کشته و هشت تن دیگر زخمی شدند.
همزمان
دولت افغانستان و ناتو یک عامل انتحاری طالبان را مسئول حمله به مراسم عروسی و
کشته شدن 40 تن دانستند. این در حالی است که طالبان ادعا کرد نقشی در وقوع این
حادثه در منطقه ارغنداب نداشته است.
برخی از نجات یافتگان حادثه حمله به مراسم عروسی ادعا می کنند که نیروهای ناتو با
حمله هوایی خود باعث کشته شدن غیرنظامیان شدند. ژنرال استنلی مک کریستال، فرمانده
نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان پس از این حادثه گفت: به احتمال زیاد
عملیاتها در قندهار بیش از آنچه که پیش بینی میشد به طول خواهد انجامید زیرا
هنوز مقامات محلی افغان از این عملیات ها حمایت نکردهاند.
نگراني شديد ناتو از افزايش تلفات انساني آن در افغانستان
به
گزارش فارس، روزنامه ديلي ركورد چاپ لندن در شماره روز گذشته خود نوشت كشته
شدن چهار نظامي ديگر ارتش آمريكا در حمله شبهنظاميان طالبان به يكي از بالگردهاي
نظامي سازمان پبمان آْتلانتيك شمالي در مناطق مرزي و ناآرام افغانستان، تعداد كشته
شدگان ناتو در ماه جاري را به 29 نفر افزايش داد و روز خونيني را براي آن رقم زد.
بر اساس اين گزارش، كشته شدن اين تعداد از نظاميان خارجي در افغانستان كه تقريباً
نيمي از آنها طي دو سه روز گذشته توسط نيروهاي شبهنظامي به هلاكت رسيدند، موجب
نگراني شديد مقامات نظامي ائتلاف نظامي ناتو و ارتش آمريكا شد.
تنها در روزهاي دوشنبه و سهشنبه اين هفته بيش از 14 نظامي ناتو كشته شدند كه اين
امر نشان از افزايش قدرت و حملات شبهنظاميان به نيروهاي خارجي دارد.
راسموسن در نشست وزيران دفاع ناتو:
حضور نيروهاي ناتو در افغانستان "بالاترين اولويت"ماست
دبيركل سازمان پيمان آتلانتيك شمالي(ناتو) در نشست وزيران دفاع اين ائتلاف نظامي اظهار داشت كه بايد به افغانستان كمك كنيم تا روي پاي خود بايستد.
به گزارش ايسنا، آندرس فوگ راسموسن، دبيركل سازمان پيمان آتلانتيك شمالي(ناتو) در نشست وزيران دفاع اين ائتلاف نظامي در بروكسل گفت: نيروهاي ما در افغانستان بايد به اين كشور كمك كنند تا روي پاي خود بايستد و از عهده دفاع از خود در برابر تروريسم برآيد.
براساس گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس، راسموسن تاكيد كرد:حضورنيروهاي ما در افغانستان با حدود 120 هزار سرباز "بالاترين اولويت" اين ائتلاف نظامي است.
راسموسن همچنين با اشاره به بحران اقتصادي حاكم بر كشورهاي عضو ناتو گفت: همهي سرمايه گذاريهاي انجام شده در زمينههاي مختلف بايد مورد بررسي و تجديد نظر قرار گيرد.
بودجهي نظامي و كمكهاي غير نظامي ناتو ساليانه بالغ بر حدود دو ميليارد يوروست.
راسموسن و وزيران دفاع ناتو همچنين درخصوص كاهش يافتن ستادهاي مركزي و كوچك شدن ساختار فرماندهي ناتو مذاكره كردند.
يكي از مقامهاي وزارت دفاع آلمان نيز در اين نشست اظهار داشت كه آلمان آماده است سهم خود را در اين زمينه بپردازد.
رابرت گيتس، وزير دفاع آمريكا نيز دراين نشست هشدار داد كه كاهش بودجهي نظامي نبايد ظرفيتهاي نظامي ناتو را تحت تاثير قرار دهد.
طبق اظهارات راسموسن مذاكره و بحث در خصوص چنين صرفهجوييهاي مالي درناتو به بحران مالي موجود و افزايش هزينههاي جنگ افغانستان برميگردد.
با اين وجود دبير كل دانماركي ناتو از ساخت سامانهي دفاع ضد موشكي ناتو خبر داد.
وي در اين ارتباط نيز گفت: هزينههاي ساخت چنين سامانهاي قابل مهار است.
در اين نشست ژنرال استنلي مك كريستال، فرمانده ارشد نيروهاي ناتو در افغانستان نيز اعتراف كرد كه ماموريت تحت امر ناتو در افغانستان عليه طالبان با پس رفت همراه بوده است.
وي گفت: عمليات ما در قندهار در جنوب افغانستان آهستهتر از آن چيزي كه انتظار مي رفت، پيش ميرود.
براساس گزارش خبرگزاري آلمان، فرمانده نيروهاي آلماني در شمال افغانستان نيز از ارسال و به كارگيري جتهاي جنگي در شمال افغانستان خبر داد.
اين تصميم فرمانده نيروهاي آلمان در شمال افغانستان با اعتراض حزب سبز همراه شد؛ به گونهاي كه اميد نوري پور، كارشناس دفاعي اين حزب به رويترز گفت كه آمريكا از همه تجهيزات نظامي لازم دراين منطقه برخورداراست و به كارگيري جتهاي جنگي آلمان مانع از اين ميشود كه اين جتها در شرايط و مناطقي كه لازم وضروري است مورد استفاده قرار گيرند.
شانگهاي و چالش ترياك و تروريزم
8 صبح : دهمين اجلاس سازمان همكاري هاي شانگهاي روز گذشته
در تاشكند آغاز به كار كرد. در اين نشست، سران اعضاي رسمي و سران و نمايندگان
اعضاي ناظر شركت كرده اند. رييس جمهور افغانستان در راس يك هيات بلندرتبه به حيث
مهمان خاص دعوت شده است. پيمان شانگهاي با توجه به تركيب منطقه اي آن يكي از پيمان
هاي مهم و اثرگذار در مسايل منطقه اي به خصوص براي افغانستان مي باشد. حكومت
افغانستان با توجه به نقش هر يك از اعضاي شانگهاي مطالبات خاص خود را از اين
كشورها دارد. در مقابل اعضاي شانگهاي نيز همواره بر نگراني ها و مطالبات خود از
افغانستان تاكيد كرده اند. اكنون با گذشت نه سال پس از توافق بن و رويدادهاي صورت
گرفته، اجلاس شانگهاي مي تواند به عنوان يك پيمان اثرگذار در تامين صلح و ثبات در
افغانستان نقش برازنده و محوري داشته باشد.
حكومت افغانستان در نه سال گذشته با دو چالش بزرگ مواجه بوده است. يكي از چالش هاي
اساسي، نبود امنيت در افغانستان مي باشد. در سال هاي اخير گروه طالبان با استفاده
از ضعف و ناتواني حاكميت در افغانستان موفق شده است كه روند بازسازي و نوسازي را
در بخش هاي زياد كشور مختل سازد. مقام ها در حكومت افغانستان بخش عمده اي از اين
مشكل را به گردن همسايه هاي خود مي اندازند. هر چند كه اين ادعاها بارها از
سوي همسايگان رد شده است اما شواهد و اسناد، حكايت از رد پاي همسايگان در بسياري
از ناامني ها، حمله هاي انتحاري و حمله هاي سازمان يافته و زنجيره اي دارد. نمونه
هاي اخير آن كشف سلاح هاي ايراني و دست داشتن گروه حقاني كه در پاكستان اقامت دارد
در حمله بالاي جرگه صلح مي باشند. هر دو كشور متهم از ديد افغانستان، از اعضاي
ناظر شانگهاي مي باشند.
هر چند اين كشورها نيز نگراني ها و حرف هاي خود را نسبت به مسايل جاري در
افغانستان دارند.
نشست شانگهاي اين زمينه را فراهم كرده است تا مقام هاي كشورهاي شركت كننده، در يك
فضاي سازنده روي همكاري اساسي و مبارزه با چالش ها و خطرات منطقه اي و جهاني، به
بحث و رايزني بپردازند. چنانچه رييس جمهور كرزي نيز در سخنراني خود در نشست
شانگهاي بر اين همكاري تاكيد كرده و گفته است: «مشكل افغانستان زماني مي تواند حل
گردد كه همسايه هاي افغانستان در مبارزه با تروريزم و مواد مخدر توجه كنند.»
چالش اساسي ديگر در برابر حكومت افغانستان رشد كشت و توليد مواد مخدر است. نه سال
تلاش جامعه جهاني در امر مبارزه با مواد مخدر نتوانسته است تا اين پديده را از بين
ببرد. افغانستان هر چند در برخي ولايت ها با دستاوردهايي همراه شده است، اما هنوز
هم در ولايت هايي كه حاكميت ضعيف مي باشد، با رشد پديده مواد مخدر رو به رو مي
باشد. در چند سال اخير كشور افغانستان و ولايت هلمند در صدر توليدكنندگان ترياك در
سطح جهان بوده است. ناكامي در مبارزه با مواد مخدر صداي اعتراض برخي كشورهاي عضو
شانگهاي را نيز بلند كرده است. ايران و روسيه همواره از افغانستان به عنوان سرچشمه
مواد مخدر ياد كرده اند و گفته اند كه در مبارزه با اين پديده قرباني هاي زيادي
داده اند. حكومت افغانستان نيز در نشست شانگهاي به معضل مواد مخدر و نقش همسايگان
در مبارزه با اين پديده اشاره كرده است. آقاي كرزي در سخنراني خود در دهمين نشست
سران شانگهاي خواستار همكاري كشورهاي عضو اين پيمان در مبارزه با مافياي مواد مخدر
و جلوگيري از ورود مواد كيمياوي با هدف پروسس مواد مخدر به هيرويين، شد.
بدون شك ناامني و كشت و توليد مواد مخدر، پديده هايي نمي باشند كه صرفا افغانستان
از آن متضرر شود و ديگران در امان باشند. با اين وصف خوب است كه اعضاي شانگهاي با
درك خطرهاي اين پديده ها با حكومت افغانستان همكاري كند تا باشد كه در پرتو همگرايي
و همكاري منطقه اي بر معضل تروريزم و ترياك پيروز شويم و گفته هاي سران شانگهاي
مبني بر اين كه صلح در افغانستان، صلح در آسياي ميانه است را عملي سازيم.
مقام چيني : ورود گسترده مواد مخدر افغانستان به چين نگرانكننده است
يك مقام چين گفت : افزايش قاچاق مواد مخدر از افغانستان به داخل چين يك نگراني بزرگ است.
روزنامه چاينا ديلي چين روز جمعه به نقل از جانگ شيائو معاون اداره امور آسياي مركزي وزارت خارجه اين كشور نوشت : چين و روسيه به عنوان همسايگان افغانستان بايد براي حل مشكلات اين كشور تلاش كنند.
وي گفت : اوضاع امنيتي در افغانستان از ابتداي ماه جاري ميلادي بدتر شده است .
جانگ قاچاق مواد مخدر ، تروريسم و جرايم فرامرزي را از نگرانيهاي بزرگ كشورهاي همسايه افغانستان و اعضاي سازمان همكاري شانگهاي دانست.
ديپلمات چيني گفت : در اجلاس سران اين سازمان در تاشكند درباره اين مسايل بحثهايي انجام شد و اميدواريم خيلي زود درباره اوضاع افغانستان تصميم گيري شود.
مقامهاي چين ميگويند قاچاق مواد مخدر به چين از جمله به منطقه سين كيانگ در شمال غرب اين كشور يكي از پديدههاي نگرانكننده است و تلاش خواهد شد با همكاري روسها مبارزه با قاچاقچيان تقويت شود.
آمار نشان ميدهد در سال ۲۰۰۹ ميلادي بيشتر از چهار تن هروئين از افغانستان به چين قاچاق شده كه اين رقم در چند ماه نخست سال جاري ميلادي به ۶تن افزايش يافته است.
توليد هروئين در افغانستان ۴۰ برابر افزايش يافته
درکنفرانس ۲
روزه بين المللي مبارزه با مواد مخدر روسيه که با حضور «ديميتري مدودف» رئيس
جمهوري،«سرگئي لاوروف » وزير امور خارجه و مقام هاي مسئول اين کشور و چندين کشور
ديگر از جمله جمهوري اسلامي ايران در مسکو آغاز به کار کرد، مطرح شد: توليد هروئين
در افغانستان ۴۰ برابر افزايش يافته است.به گزارش
ايرنا، «ويکتور ايوانف» رئيس سازمان فدرال مبارزه با قاچاق مواد مخدر روسيه در
مراسم آغاز اين کنفرانس ۲ روزه گفت: قاچاق مواد مخدر امروزه به
بخشي از جنايات سازمان يافته تبديل شده است.وي افزود: قاچاق مواد مخدر به منبعي
براي گسترش و توسعه اختلافات قومي و ملي در روسيه، مناطق قفقاز شمالي و آسياي
مرکزي درآمده است.رئيس سازمان فدرال مبارزه با قاچاق مواد مخدر روسيه، قاچاق مواد
مخدر را يک خطر جهاني خواند و گفت: مقابله با اين پديده به تلاش و همکاري مشترک
جهاني نيازمند است.ايوانف خاطرنشان کرد ۸۰
درصد مواد مخدر افغانستان به کشورهاي ديگر قاچاق مي شود. وي در بخش ديگري از سخنان
خود گفت: براي مبارزه با قاچاق مواد مخدر از اين کشور، ارائه کمک هاي اقتصادي و
بهبود وضعيت اقتصاد افغانستان، ايجاد زيرساخت هاي عمراني، اشتغال آفريني و نيز
اجراي طرح کشت جايگزين در مزارع زير کشت مواد مخدر مي تواند به امر مبارزه با
قاچاق اين مواد کمک کند.
نماينده روسيه در ناتو: اقدام ايران در مبارزه با مواد مخدر قابل تقدير است
رئيس جمهوري روسيه نيز در کنفرانس بين المللي مبارزه با مواد مخدر در مسکو، با
بيان اين که توليد مواد مخدر در افغانستان در يک دهه اخير چند برابر افزايش يافته
است، گفت: مبارزه با مواد مخدر و قاچاق آن به تلاش جهاني نياز دارد.به گزارش
ايلنا، ديميتري مدودف گفت: خطر ناشي از کشت، توليد و قاچاق مواد مخدر تنها روسيه و
کشورهاي منطقه را در برنمي گيرد، بلکه براي اروپا، آمريکا و کانادا نيز خطرآفرين
است و مقابله با اين پديده، نيازمند تلاش هاي جهاني است.وي افزود: مواد مخدر به
فعاليت هاي تروريستي نيز دامن مي زند و باعث تغذيه شبکه هاي تروريستي و فراهم
آوردن شرايط براي انجام اقدامات تروريستي مي شود.رئيس جمهوري روسيه با بيان اين که
هدف اصلي توليدکنندگان و قاچاقچيان مواد مخدر، درگير کردن جوانان با مواد مخدر
است، گفت: به خاطر مصرف هروئين افغانستان، سالانه ۲ ميليون نفر از جوانان در جهان جان خود را از دست مي
دهند.مدودف گسترش اعتياد به مواد مخدر در روسيه را يک خطر براي پيشرفت اين کشور
عنوان کرد و گفت: براي مقابله با قاچاق مواد مخدر مي بايست با نارسايي هاي اجتماعي
فساد، فقر و بيکاري نيز مبارزه شود تا از اين طريق از گسترش و ترويج مصرف مواد
مخدر جلوگيري به عمل آيد.مدودف با دعوت از جامعه جهاني براي ايفاي نقش و مسئوليت
بيشتر در قبال مبارزه با مواد مخدر خاطرنشان کرد: نبايد به مبارزه با مواد مخدر
جنبه سياسي داده شود و همه کشورها مي بايست در اين زمينه اقدامات جدي و قاطع به
عمل آورند.ديميتري راگوزين نماينده روسيه در سازمان پيمان آتلانتيک شمالي «ناتو»
نيز در کنفرانس بين المللي مبارزه با مواد مخدر در مسکو گفت: ايران در امر مبارزه
با مواد مخدر و مقابله با قاچاقچيان اين مواد بسيار جدي و قاطع عمل مي کند و
اقدامات ايران در اين زمينه قابل تقدير است.وي خاطرنشان ساخت: ايران در اجراي
سياست هاي مبارزه با مواد مخدر هزينه هاي هنگفت و تلفات انساني زيادي متحمل شده
است و اين سياست را هم چنان ادامه مي دهد.نماينده روسيه در سازمان ناتو گفت:
نيروهاي ناتو و آمريکا در افغانستان به رغم اقدامات شديد برخي از کشورها براي
جلوگيري از کشت، توليد و قاچاق مواد مخدر، اقدامات جدي به عمل نمي آورند.وي افزود:
به واسطه عملکرد ضعيف آن ها، در حال حاضر ميزان توليد هروئين در افغانستان تا ۴۰ برابر افزايش يافته است.راگوزين با
انتقاد از سياست هاي آمريکا و ناتو در مبارزه با قاچاق مواد مخدر از افغانستان
گفت: حضور واشنگتن و نيروهاي ناتو در افغانستان، کمکي به جلوگيري از کشت، توليد و
قاچاق مواد مخدر در اين کشور نکرده است.طه طاهري قائم مقام دبير کل ستاد مبارزه با
مواد مخدر ايران نيز در اين کنفرانس گفت: ايران معتقد است فقط در سايه داشتن يک
استراتژي متوازن مي توان در کنترل قاچاق مواد مخدر توفيقاتي به دست آورد.به گزارش
مهر، «طه طاهري» که در راس هيئتي براي گفت و گو با مقام هاي روسيه و شرکت در
کنفرانس بين المللي مبارزه با قاچاق مواد مخدر به دعوت رسمي سازمان فدرال مبارزه
با مواد مخدر روسيه به مسکو سفر کرده طي يک سخنراني در کنفرانس بين المللي«هم
انديشي پيرامون توليد مواد مخدر در افغانستان چالشي در برابر جامعه جهاني» ضمن
تقدير از تلاش هاي دولت افغانستان در افزايش استان هاي عاري از کشت خشخاش گفت: اين
دستاوردها با حجم انتظارات جهان هم خواني کامل ندارد. واقعيت اين است که علي رغم
کاهش سطح کشت، بازدهي محصول بهبود يافته است. بر همين اساس، ايران به عنوان خط
مقدم از هرگونه توسعه و تقويت ابتکارات منطقه اي با هدف مقابله با کشت و توليد
مواد مخدر در افغانستان و قاچاق آن به کشورهاي مقصد حمايت مي کند. ايران در قالب
يادداشت تفاهم هاي همکاري ۲
و چند جانبه، با سازمان هاي منطقه اي و بين المللي روابط خود را توسعه داده است.وي
در ادامه سخنراني خود گفت: جمهوري اسلامي معتقد است که فقط در سايه داشتن يک
استراتژي متوازن مي توان در کنترل قاچاق مواد مخدر و درمان اعتياد توفيقاتي به دست
آورد. به همين دليل، ايران ضمن ادامه برنامه هاي تقويت استحکامات مرزي با
افغانستان و پاکستان در مرزهاي شرقي که ساليانه بالغ بر ۶۰۰ ميليون دلار هزينه دربردارد، برنامه هاي تقويت کنترل مرزي را
در مرزهاي غربي نيز با موفقيت ادامه مي دهد.
رئيس پليس مبارزه با مواد مخدر ناجا خبر داد:مرزهاي پاکستان به گذرگاه انتقال مواد
مخدر به ايران مبدل شده است
در همين زمينه سردار محمدرضا حسين آبادي رئيس پليس مبارزه با مواد مخدر ناجا گفت:
انسداد فيزيکي مرزها باعث شده است مسير قاچاق مواد مخدر به ايران تغيير يابد و
تاثير بسيار زيادي بر ورود و افزايش مواد مخدر در کشور داشته باشد و در حال حاضر
عمده واردات مواد مخدر به ايران از مرزهاي پاکستان است.به گزارش ايلنا وي افزود:
در حال حاضر مناطقي که انسداد فيزيکي انجام شده باعث شده که شيب ورود مواد مخدر به
داخل کشور به مناطق جنوبي استان سيستان و بلوچستان برسد.رئيس پليس مبارزه با مواد
مخدر با اشاره به اين که مشکل اصلي ورود مواد مخدر به کشور همين مناطق جنوب شرقي
است گفت: با توجه به انسداد فيزيکي مرزهاي افغانستان ورود از اين مرزها به حداقل
رسيده است و ميزان کشفيات در اين مناطق نشان دهنده تسلط پليس بر مرزهاي شرق و شمال
شرق ايران است به همين دليل عمده واردات مواد مخدر به ايران از مرزهاي پاکستان
است.حسين آبادي گفت: ما فکر مي کنيم هر چقدر انسداد مرزها انجام گيرد و کمربند
مرزها را محکم ببنديم، مسير قاچاق مرزها از کشور تغيير مي يابد و از سمت کشورهاي
آسياي ميانه و مسيرهاي دريايي تغيير مسير داده و به غرب مي رسد، در نتيجه اگر با
کمک مسئولان بشود مرزها را بست بخش قابل ملاحظه اي از ورود مواد کاهش مي يابد.
روسيه همكاري خود را براي بازسازي تونل سالنگ افغانستان اعلام كرد
دفتر سخنگوي دولت افغانستان اعلام كرد: رييس جمهور اين كشور در حاشيه دهمين نشست سران كشورهاي سازمان همكاريهاي شانگهاي در تاشكند، روز جمعه با رييس جمهور روسيه ديدار كرد و دميتري مدوديف همكاري كشورش را در بازسازي تونل سالنگ افغانستان اعلام كرد.
به گزارش ايرنا، در بيانيه ارسالي به رسانهها محور ديدار حامد كرزي با همتاي روس خود، مذاكره در مورد مسايل دو جانبه از جمله مشاركت روسيه در روند بازسازي افغانستان، تهديد تروريسم، مجلس مشورتي صلح و تداوم كمك هاي آن كشور به افغانستان عنوان شده است.
اين بيانيه ميافزايد: كرزي ضمن قدرداني از كمكهاي روسيه، بويژه اعلام همكاري براي بازسازي تونل سالنگ، دستاوردهاي مجلس مشورتي صلح را براي مدوديف تشريح كرد.
بر اساس بيانيه مزبور، رييس جمهور روسيه به همتاي افغان خود اطمينان داد كه كشورش براي تامين صلح و ثبات در افغانستان آماده هر نوع كمك و همكاري به اين كشور است.
در بيانيه سخنگوي دولت افغانستان آماده است كه به گفته رييس جمهور روسيه، مسكو در نظر دارد تا نشست چهارجانبهاي را ميان افغانستان، پاكستان، تاجيكستان و روسيه در مسكو در ماه آگوست(مرداد) داير كند.
رييس جمهور روسيه، مشكل مواد مخدر را يكي از بزرگترين چالشها در برابر كشورهاي منطقه خواند و اظهار داشت: كه نابودي اين پديده نيازمند تلاشهاي مشترك و جدي از سوي كشورهاي منطقه و افغانسان ميباشد.
در اين ديدار از رييس جمهور افغانستان براي ديدار از روسيه دعوت به عمل آمد تا در يك فرصت مناسب به آن كشور سفر كند.
همچنين رييس جمهور روسيه از حمله انتحاري چهارشبنه شب در ارغنداب ولايت قندهار در جنوب افغانستان كه ۴۰ كشته و ۹۰ زخمي برجا گذاشت، ابراز تاسف كرد و گفت: چنين حملاتي نيرو و اراده ما را براي مبارزه عليه دهشت افكني قوي تر ميسازد.
چين،روسيه، قزاقستان، قرقيزستان، تاجيكستان و ازبكستان اعضاي اصلي سازمان مزبور هستند كه در سال ۲۰۰۱ ميلادي در شانگهاي تشكيل شد و افغانستان به عنوان مهمان در اين نشست حضور دارد.
تونل سالنگ در ارتفاعات هندوكش ساخته شده است و زمستان سال قبل بر اثر سقوط چندين بهمن، بيش از ۴۰ نفر كشته و حدود يكصد نفر زخمي شده بودند كه اين موضوع دولت را واداشت تا در فكر بازسازي تونل ياد شده باشد.
تونل سالنگ ارتباط ۹ ولايت شمال افغانستان را به جنوب كشور برقرار ميكند و ساخت اين سازه نمونه عالي از مهندسي راهسازي در قاره آسيا است.
هدف از احداث اين تونل،كوتاه كر دن فاصله ولايت بلخ به كابل بود و پيش از اين سفر به شمال بسيار طولاني بود و از طريق باميان،غوربند و دره سرخاب صورت ميگرفت.
تونل سالنگ در سال ۱۳۴۳ خورشيدي به ارتفاع پنج متر و دو هزار و ۷۰۰ متر طول بعد از شش سال كار و صرف ۶۳۸ ميليون دلار اعتبار از سوي مهندسين روسي ساخته شده بود، گشايش يافت.
مرتفعترين نقطه آن سه هزار و ۳۶۳ متر از سطح درياي آزاد ارتفاع دارد و از اين نظر در نوع خود بينظير است.
پيشينه احداث تونل به قبل از ميلاد مسيح ميرسد كه در آن بابلي ها، مصري ها و يونانيها براي كشف مواد معدني يا دفن پادشاهان خود به حفر تونل اقدام ميكردند.