توضیح مسائل فقهی به اساس قرآن و حدیث
وقتيکه به مردم مي گويم که کار کردن با کفار حربي صحيح نيست بعضي شان مي گويند که حتي صحابه کرام نيز در سابق با کفار کار مي کردند.آيا اين صحت دارد اگر دارد در کدام شرايط.
خير، اين دروغي است که توسط دنياپرستان ساخته شده است تا درآمد و کسب حرام خود را توجيه کنند و وجهه شرعي به آن ببخشند!! هيچگاه صحابه بزرگوار رسول خدا صلي الله عليه وسلم و شاگردان مکتب محمدي صلي الله عليه وسلم با کفار حربي کار نکرده اند، و بلکه آنها اوج کينه و بغض خود را نسبت به کفار داشتند و چگونه ممکن است با کفار حربي همکار باشند؟؟
خداي متعال اينگونه آنها را معرفي مي کند: « مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا»
يعني: محمّد فرستاده خداست؛ و کسانى که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند؛ پيوسته آنها را در حال رکوع و سجود مىبينى در حالى که همواره فضل خدا و رضاى او را مىطلبند؛ نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است؛ اين توصيف آنان در تورات و توصيف آنان در انجيل است، همانند زراعتى که جوانههاى خود را خارج ساخته، سپس به تقويت آن پرداخته تا محکم شده و بر پاى خود ايستاده است و بقدرى نموّ و رشد کرده که زارعان را به شگفتى وامىدارد؛ اين براى آن است که کافران را به خشم آورد (ولى) کسانى از آنها را که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام دادهاند، خداوند وعده آمرزش و اجر عظيمى داده است.
ولي کار کردن براي کفار غير حربي (مانند کافران اهل ذمه) جايز است و صحابه رضي الله عنهم براي کفار ذمي کار کرده اند و آنها نيز براي صحابه کار کرده اند، پس کار کردن براي کفار ذمي بشرطيکه به نفع مسلمانان باشد، و مسلمان زيان نبيند جايز است، زيرا خداوند متعال فرموده: «وَلَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً» (نساء 141).
يعني: و خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلّطى نداده است.
پس حکم کار کردن با کفار حربي با حکم کار کردن همراه کفار ذمي تفاوت دارد؛ کفار حربي آنکساني هستند که به خاک و سرزمين مسلمانان حمله کرده و کشورشان را تحت اشغال خود درآورده باشند، ولي کافر ذمي آنکسي است که در ميان مسلمانان زندگي مي کند و به حکومت اسلامي جزيه مي دهد و او هيچگونه قدرت و حکومتي ندارد جز آنکه يک شهر وند عادي است با اين تفاوت که مسلمان نيست.
پس کساني که با اين توجيهات دروغين نفس خود را اقناع مي کنند تا براي چند روز زندگي دنيايي خود خوش باشند، هرگز نمي توانند چهره صحابه رسول خدا صلي الله عليه وسلم را نيز با اين اعمال خود خراب کنند. ولي کساني که مومن و متقي هستند و بخاطر خدا و دينش بغض و کينه ي کفار را در قلب مي پرورانند، هرگز رزق و روزي خود را از راه ذلت و خواري از نزد کفار نمي جويند، بلکه آنها بر خدا توکل کرده و روزي خود را از خدا طلب مي کنند.
خداوند متعال مي فرمايد: « وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا * وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا» (طلاق 2-3).
يعني: و هر کس تقواى الهى پيشه کند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مىکند، و او را از جايى که گمان ندارد روزى مىدهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفايت امرش را مىکند؛ خداوند فرمان خود را به انجام مىرساند؛ و خدا براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است!
من 3 سال پيش با يک دختري ازدواج کردم و حالا دو بچه داريم، باخبرشدم که زنم قبل از ازدواج با يک شخص ارتباط نامشروع داشته، حالا من چکار کنم؟ خانم خود را طلاق دهم؟ هيچ نمي دانم که چکار کنم اگر در اين باره توضيحات بدهيد که راه شرعي چيست؟
اولا شما بايد از منبع خبر مطمئن شويد و يقين حاصل کنيد که آن خبر صحيح و درست است، چرا که خداوند متعال مي فرمايد: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ» (حجرات 6).
يعني: اى کسانى که ايمان آوردهايد! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بياورد، درباره آن تحقيق کنيد، مبادا به گروهى از روى نادانى آسيب برسانيد و از کرده خود پشيمان شويد!
پس هرگاه فاسقي خبري رسانيد بايد درباره آن خبر تحقيق کرد و به محض شنيدن آن باورش نکرد و اقدام نکرد، چون تحقيق نکردن و بسنده نمودن به شنيدنِ خبر خطر بزرگي دارد و سبب مي شود تا انسان مرتکب گناه گردد، چون هرگاه خبر او همانند خبر فرد عادل و راستگو پذيرفته شود به موجب ومقتضاي آن حکم مي شود آن گاه جان و مال هايي به ناحق تلف و ضايع مي گردد که باعث پشيماني و ندامت مي شود، بلکه بايد به هنگام شنيدن خبر فرد فاسق، تحقيق و بررسي کرد؛ پس اگر دلايل و قرينه ها بر صداقت او دلالت داشت به آن عمل شود و مورد تصديق قرار گيرد ، و اگر قرينه ها و دلايل بر دروغگو بودن او دلالت مي کرد بايد تکذيب شود.
پس بايد مواظب باشيد و به خبر و سخن هر کسي اطمينان نکنيد، چرا که ممکن است اين اعتماد شما موجب افتراء يا اتهام به يک زن پاکدامن شود.
از طرفي بر طبق شريعت پاک اسلام ازدواج با زن زناکار حرام است مگر آنکه توبه کرده باشد، يعني اگر زني بعد از زنا توبه نمد جايز است با او ازدواج کرد. چنانکه خداوند متعال ميفرمايد: «الزَّانِي لا يَنْكِح إِلا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَة لا يَنْكِحُهَا إِلا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ" (سوره نور آيه 3)
يعنى: «مرد زناكار جز با زن زناكار يا زن مشركي ازدواج نميكند و زن زناكار را جز مرد زناكار يا مشركي به زني نميگيرد و اين امر (يعني: ازدواج با زناكاران و مشركان) بر مؤمنان حرام شده است».
حال بالفرض که آن موضوع حقيقت داشته باشد و همسر شما قبل از ازدواج با شما مرتکب عمل نامشروع شده باشد، باز بايد حسن ظن و گمان خوب داشته باشيد که ايشان توبه کرده اند و از عمل خود نادم و پشيمان هستند، و بدانيد که خداي متعال توبه بندگانش را مي بخشد:
« قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (زمر : 53)
«بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف روا داشته ايد از رحمت خدا نوميد نشويد در حقيقت خدا همه گناهان را ميآمرزد».
پس شما نيز – بالفرض صحت موضوع – بهتر است قضيه را فراموش کنيد، و از شر وسوسه هاي شيطان به خدا پناه ببريد، و مگذاريد که شيطان زندگي شما را برهم زند، و در عوض سعي کنيد که محيط خانواده خود را با احکام و شريعت اسلامي و رعايت موازين آن گرم کنيد و تک تک اعضاي خانواده را به سوي دينداري و تقواي بيشتر سفارش کنيد، و آنها را به نماز و روزه و تلاوت قرآن و حجاب و عفت امر کنيد، تا انشاءالله گناهان همه شما بر اثر حسنات پاک شوند، چرا که خداوند متعال مي فرمايد: « انَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ» (هود 114).
يعني: براستي که حسنات، سيئات (و آثار آنها را) از بين مىبرند.